تفاوت بین ردیابی جوهر و موقعیابی جوهر چیست؟

1. تفاوت بین ردیابی جوینت و موقعیت یابی جوینت

ردیابی جوینت و موقعیت یابی جوینت دو عملکرد مهم در خودکارسازی لاستیکی هستند که نقایع متفاوتی در فرآیند لاستیکی ایفا می‌کنند. موقعیت‌یابی لاستیک برای تشخیص موقعیت و جهت لاستیک قبل از آغاز لاستیک استفاده می‌شود تا دقت مسیر لاستیک را تضمین کند و اتفاقات نقص مثل قطع، بیش از حد پر شدن و سوزنده شدن را کاهش دهد. ردیابی لاستیک موقعیت لاستیک را طی فرآیند لاستیک به صورت زنده تنظیم می‌کند تا قدرت و کامل بودن لاستیک را تضمین کند.

سه روش اصلی برای پیدا کردن موقعیت دردزدی وجود دارد: احساس تاکتیل، احساس خط و احساس لیزر:

احساس تاکتیل: با لمس فیزیکی سطح قطعه کاری با استفاده از خط یا نوک، شکاف را تشخیص می‌دهد. این روش ساده است اما کند.

احساس خط: با استفاده از موتور سرو، خط به صورت سریع بالا و پایین می‌رود در حالی که ربات روی قطعه کار حرکت می‌کند. این روش برای تشخیص دردزدی‌های حاشیه‌ای که با لمس ثابت خط یا نوک قابل شناسایی نیستند، مناسب است، اما نیاز به سخت‌افزار و نرم‌افزار خاص دارد.

تشخیص لیزر: سریع‌تر از تشخیص تاکتیل، می‌تواند ضخامت ۱/۱۶ اینچ شویه را تشخیص دهد، اما در تشخیص فاصله وارده محدودیت دارد و نمی‌تواند شویه پیوند مربعی را پیدا کند.

۲. چیستی تشخیص لیزر؟

تشخیص لیزر توسط حسگر بینایی لیزر جلوی مهره‌کشی مشخص می‌شود و انحراف نقطه مهره‌کشی بر اساس رابطه کالیبراسیون بین حسگر و مهره‌کش محاسبه می‌شود. در فرآیند مهره‌کشی، انحراف به خط مسیر فعلی مهره‌کشی جبران می‌شود تا اصلاح واقعی مسیر مهره‌کشی انجام شود.

ردیابی جوشکاری با استفاده از پیوند لیزر بر اساس روش مثلث‌بندی لیزری است. نور بازتابیده شده توسط تابش لیزری روی سطح قطعه کار، توسط حسگر CCD یا CMOS جمع‌آوری می‌شود و موقعیت فضایی و انحراف جوش محاسبه می‌شود. این فناوری علاوه بر موقعیت‌یابی دقیق جوش، مسیر جوشکاری را به صورت زنده اصلاح می‌کند و کیفیت و کارایی جوشکاری را افزایش می‌دهد، که آن را مناسب برای وظایف جوشکاری پیچیده می‌سازد.

۳. چیستی یابش لیزر؟

یابش لیزر اندازه‌گیری تکی از نقطه هدف با استفاده از حسگر لیزری است که برای جوش‌های کوتاه یا سناریوهایی که از درگیری ابزار پرهیز می‌کنند، مناسب است. این روش نسبت به ردیابی لیزری عملیاتی ساده‌تری دارد. با این حال، به دلیل انجام اولین اندازه‌گیری و سپس جوشکاری، برای قطعاتی که دچار تغییر شکل حرارتی شدید هستند یا جوش‌های نامنظم، مناسب نیست.

۴. چه زمانی نیاز به بینایی لیزر دارم؟

بیشتر مشکلات در پیوندکاری رباتیک به دلیل ناهمگونی قطعات پیوند شده و دقت کم نصب جابه‌جایی، منجر به موقعیت گیری نادرست تورچ پیوند روی قطعه کار هر بار می‌شود که باعث کاهش کارایی و کیفیت تولید می‌شود.

در پیوندکاری قوسی، اگر دقت پیوند نمی‌تواند تضمین شود تا ±0.5 میلی‌متر، لازم است از سیستم‌های تعیین موقعیت لیزری یا ردیابی لیزری استفاده کرد. انتخاب یک سیستم ردیابی بصری لیزری برای پیوند، ابتدا نیازمند بررسی این است که آیا با جابه‌جایی مداخله دارد یا خیر، و سپس باید بررسی شود آیا از ریتم زمانی تأثیر می‌گذارد؛ اگر تأثیری ندارد، می‌تواند به طور کامل در ایستگاه کار ربات ادغام شود.

5. خلاصه کنید

یافتن سویاژ و دنبال کردن سویاژ توابع کلیدی در خودکارسازی لاستیک‌گذاری هستند، و هر کدام از آنها دارای تأکید خاص خود است. یافتن موقعیت لاستیک مسئول تعیین موقعیت پیش از لاستیک‌گذاری است، و دنبال کردن لاستیک مسیر لاستیک را به طور زنده در طول فرآیند لاستیک‌گذاری تنظیم می‌کند. هر دو دقّت و کیفیت لاستیک‌گذاری را تضمین می‌کنند، حمایت قوی برای کارایی و تمامیت لاستیک‌گذاری ارائه می‌دهند و به طور مؤثر احتمال وجود عیوب در لاستیک‌گذاری را کاهش می‌دهند.